KABADÜZ

ORDU İLİ KABADÜZ İLÇESİ
KABADÜZ İLÇE TANITIM

Kabadüz, 340 km² yüzölçümüne sahip bir ilçedir. İlçeye 2 belde, 12 köy ve 5 mahalle bağlıdır. Kabadüz, 1870'te nahiye olmuştur. 1987 yılında Belediye kurulmuştur. 1990 yılında ilçe olmuştur. İlçe ordunun 21 km güneyinde 600 rakımlı bir sırt üzerine kuruludur. 

KABADÜZ RESİMLER
KABADÜZ FOTOĞRAFLAR
KABADÜZ MANZARALAR
KABADÜZ GÖRÜNTÜLER
KABADÜZ VİDEO
KABADÜZ SPOR
KABADÜZ KÜLTÜR
KABADÜZ EĞİTİM
KABADÜZ TARİH
KABADÜZ İKLİM
KABADÜZ BİTKİ
KABADÜZ TARIM
KABADÜZ HAYVANCILIK
KABADÜZ EĞİTİM
KABADÜZ SAĞLIK
KABADÜZ DOĞA
KABADÜZ YEMEK
KABADÜZ
ORDU KABADÜZ

KABADÜZ İLÇE TARİH

Kabadüz'ün Tarihçesi

İlçenin tarihi M.Ö.8.yüz yıla kadar dayanmaktadır. Bölgede yaşayan ilk topluluk TİBAREN ve KALİB(Halib) adlarındaki topluluklardır. Bilindiği kadarı ile Kalib’lerin demircilikle uğraştıkları, bölgedeki demir madenlerini işleterek geçimlerini sağladıkları, demircilikte ilerledikleri ve işlemiş oldukları demirleri kolayca satabilmek için sahile kadar indikleri rivayet edilmektedir.

KABADÜZ İLÇE HARİTA

Kabadüz bölgesi tarihte birçok devletin ve beyliğin egemenliği altında kalmıştır.

Kronolojik sıraya göre:

· M.Ö.3. yüz yılda Pont Krallığı’nın

· 1142-1172 yılları arası Danişmendliler’in

· 1204-1300 yılları arası Trabzon Rum İmparatorluğu’nun

· 1344-1421 yılları arası Hacı Emiroğulları Beyliği’nin

1421’den sonra da Osmanlı Devleti’nin eğemenliği altında kalmıştır.

Kabadüz bölgesi Fatih’in babası Sultan II. Murat tarafından 1421-1451 yılları arası Osmanlı topraklarına katılmıştır.

Kabadüz’ün tarihi hakkında en eski ve en geniş tarihi vesika 1455 yılında hazırlanan Canik Bölgesi’ne ait TAHRİR DEFTERİ’ dir.

Fatih Sultan Mehmet döneminde hazırlanan “VİLAYET-İ CANİK-İ BAYRAMLU ME’A İSKEFSİRVE MİLAS” başlıklı bu tahrir defterinde Kabadüz bölgesi ALİBEGECE olarak anılmaktadır.

Bu tarihi belgede Kabadüz hakkında geniş bilgi mevcuttur. Bu belgeye göre; ALİBEGECE(Kabadüz) bölgesinin 21 köyden oluştuğu, bölgede hiçbir hristiyan ve yabancı nüfusun bulunmadığı, yaklaşık 2600 nüfusunun olduğu, halkın buğday ve arpa ektiği, arıcılığın yaygın olduğu, koyun besiciliğinin yapıldığı, bölgede birçok Şeyh, Pir, Hacı, Fakih sıfatlarını taşıyan kişilerin oturdukları bu Şeyh’lerden bazılarının TIMAR SAHİBİ( devlete toprakları karşılığı asker beslemek, devlet adına savaşmak) oldukları, bölge halkının demircilikle uğraştığı, demir madenlerinin bazı köylerde işlendiğini, demir ocaklarının bulunduğunu öğrenmekteyiz.

Fatih Dönemi’nde Ordu’da sıtma hastalığının yaygınlaştığı, halkın Ordu merkezden yükseklere, yaylalara çıktıklarından bahsedilmektedir. Halkın Kabadüz üzerinden Çambaşı Yaylası’na göç ettiği, böylece Ordu merkezden ve köylerinden Çambaşı Yaylası’na gidiş-gelişler dolayısı ile Kabadüz yolu üzerinde ve yakınındaki köylerde bir canlılık meydana geldiği vurgulanmaktadır.

Cumhuriyet Tarihi’nde: Kabadüz 1925 tarihine kadar Karakiraz Köyü’ne bağlı bir mahalle olarak kalmış, 1925’te Karakiraz Köyü’nden ayrılarak “Kabadüz Köyü” adını alarak köy olmuştur. 1931 yılının Mart ayında Ordu Merkez İlçesine bağlı tam teşkilatlı bir Bucak yapılmıştır.

Kabadüz uzun yıllar bir bucak merkezi olmasına rağmen fazla bir gelişme gösterememiştir. Ancak, 1947-1948 yıllarından sonra Kabadüz’ün Bakacak bölgesinde kurşun-çinko maden arama faaliyetlerine başlanması ve bazı ocakların işletmeye açılması üzerine Kabadüz’de bir canlılık görülmeye başlamıştır.

Kabadüz 30 Aralık 1987 tarihli Bakanlar Kurulu kararı ile, Başköy’ün de Kabadüz’e katılmasıyla 1989 tarihinden itibaren faaliyete geçmek üzere, belediye teşkilatına kavuşarak Kabadüz Belediyesi kurulmuştur. Belediyenin kurulmasından kısa bir süre sonra 20 Mayıs 1990 tarihli 20523 sayılı resmi gazetede yayınlanan 9 Mayıs 1990 tarih ve 3644 sayılı kanun ile ilçe haline getirilmiş ve “KABADÜZ İLÇESİ” adını almıştır. 2000 yılı nüfus sayımlarına göre 4018 nüfuslu, Ordu’nun küçük ve şirin bir ilçesidir.

“KABADÜZ” adı verilmesinin nedeni de bulunduğu yerin coğrafi şeklinden kaynaklanmaktadır. Bir tepenin üzerinde oluşu ve tepenin üstünde hafif bir düzlüğün bulunması dolayısı ile halk arasında “kaba-düz” tam düz olmayan anlamında ifade edilmesi nedeni ile “KABADÜZ” adını almıştır.

KABADÜZ İLÇE COĞRAFYA

Kabadüz ilçe merkezi, Ordu’nun 21 km güneyinde, Melet Irmağı’nın doğusundaki yayla topraklarının başladığı 600m. Rakımlı bir sırt üzerinde kurulmuştur. Doğusunda Giresun ilinin Piraziz ilçesi, batısında Ulubey ilçesi, kuzeyinde Gülyalı ve Ordu merkez ilçesi, güneyinde Mesudiye ilçesi bulunur.

Kabadüz ilçe olarak 340 km2 yüzölçümüne ve Turnalıktan itibaren geniş yayla topraklarına sahiptir. Bölgenin yayla kısımlarında Karagöl Dağı eteklerine kadar üzerinde pek çok Oba’nın bulunduğu mera arazileriyle karşılaşılır. Ordu- Çambaşı yolunun uzunlamasına ortasından geçtiği Kabadüz, dar bir sırtta kurulduğu için ilçe ancak yol boyunca gelişebilmiştir.

Kabadüz’ün (11) köyü, biri merkez olmak üzere (2) belediyesi vardır. Belediye hudutları içindeki mahalleleri şunlardır; Kabadüz Merkez Mahallesi, Başköy Mahallesi ve Karakiraz Mahallesi.

İlçe arazisinin genel topoğrafik yapısı meyilli ve dik olup, eğim ortalama bir değerle %15- 70 arasında değişmektedir. İlçenin Melet ırmağı, Tekmezar deresi, Turnasuyu, Ertaş deresi başlıca akarsularıdır. Bu akarsularda bol miktarda alabalık, sazan, mersin, kefal, karabalık gibi tatlı su balıkları avlanır, anacak avlanan balıklar genel olarak ailede tüketilir. Ticari amaçlarla balık avcılığı yapan insan sayısı azdır.

İlçede Karadeniz iklimi hüküm sürmektedir. Yazları serin, kışları ılık ve bol yağışlı geçmektedir. Bu iklime bağlı olarak burada görülen tabi bitki örtüsü ormandır. İklim özellikleri ve ilçe arazisinin eğimli yapısından dolayı tarım ürünlerinde çeşitlilikten bahsedilemez. Genel olarak yetiştirilen tarım ürünü fındıktır. Sadece fındık ürünü yetiştirmek halkın ekonomik yönden geri kalmasına neden olmuştur. İlçe toprakları genellikle humuslu toprak olup sebze ve meyve yetiştirmeye uygundur, ancak arazinin eğiminden dolayı sebze üretimine yönelmek sel ve heyelan gibi sebeplerden dolayı mümkün değildir. Aileler genellikle arazilerinin çok az kısmında sebze ve meyveyi ihtiyacı kadar yetiştirmektedir. İlçede hayvancılıkta yapılmakta ancak bu da halkın ihtiyacını karşılamaya yöneliktir. Büyükbaş ve küçükbaş hayvancılık yapılmaktadır. Bununla birlikte arıcılık ve balıkçılık yapan ailelerde bulunur.

Kabadüz Akgüney köyünde kurşun, bakır ve çinko cevherlerini çıkaran maden işletmesi mevcuttur.

Kabadüz İlçesinde yayla turizmi son yıllarda büyük bir gelişme göstermiştir. Özellikle Çambaşı yaylası bu bakımdan görülmeye değer yerdedir. Temiz havası, suyu va tabiat güzellikleriyle adını duyuran Çambaşı Yaylasını il genelinden ve hatta çevre illerden de bir çok kişi gelip görmektedir. Yaylada bulunan alabalık üretim çiftlikleri, et lokantaları ziyaretçilerine hizmet vermektedir. Ayrıca hey yıl temmuz ayında Ordu ilinde düzenlenen Vosvos şenliklerine tüm yurttan katılımcılar olmakta ve özellikle Çambaşı’na gidilip buralar gezilmekte ve konaklanmaktadır. Bu da yayla turizmini tanıtıcı ve geliştirici bir etkidir.

KABADÜZ İLÇE SOSYAL VE KÜLTÜREL YAPI

İlçede Sosyal ve Kültürel Durum

İlçemizde sosyal ve kültürel etkinlikler imkanlar dahilinde sürdürülmekte ve geliştirilmeye çalışılmaktadır. İlçemizin sosyal durumunu şu başlıklar altında inceleyebiliriz:

1-HALKIN YAŞAYIŞI:

a) Ev yapıları ve iç teçhizatı, evlerin sağlıklı olma ve yeterlilik durumu:

Yörede betonarme evler bulunduğu gibi ahşap evlerde yaygın olarak bulunmaktadır.

İnsanların maddi durumuna göre ev yapıları Farklılıklar arz etmektedir. Fakir ailelerin Evlerinin sağlıksız olduğu, durumu iyi ailelerin evlerinin betonarme ve sağlıklı olduğu görülmektedir.

Ahşap ve sağlıksız yapılı bir ev örneği

b) Aile tipi ve aile nüfus sayısı ortalaması, evlenme adetleri ve yapılan yanlışlıklar:

İlçe gelişmişlik seviyesi bakımından fazla gelişmiş bir ilçe değildir. Fakat şirin, doğal güzellikleri olan bir ilçedir. İlçede geniş aile tipi ağırlıklıdır. Aile nüfus sayısı ortalama 5-6 kişidir. Evlenmeler dışarıdan kız almalar olduğu gibi, akraba evliliklerinin de yaygın olduğu görülmektedir. Akraba evlilikleri konusunda halkın bilgilendirilmeye ihtiyacı vardır.

c) Komşuluk münasebetleri, yardımlaşma ve imece usulü:

İlçede komşuluk münasebetlerinin iyi düzeyde olduğu görülmektedir. Ölüm, kaza, hastalık, evlenme, asker gönderme, birbirlerini ziyaret etme konusunda ilişkilerin iyi düzeyde olduğu görülmektedir.

KABADÜZ İLÇE NÜFUS VE EĞİTİM 

d) Nüfusu ve Eğitim durumu:

İlçe merkezinin tabela nüfusu 4100’dür. Köylerle birlikte toplam nüfusu 22.970’dır. Bu nüfusun 11.5937ü erkek, 11.377’si kadın nüfustur. İlçe nüfusunun eğitim durumu; yüzde 90’ nı okur-yazar nüfustur. İlçede 1 Çok Proğramlı Lise,12 ilköğretim okulu (8 tanesi 1-5, 4 tanesi 8 yıllık), 1 halk eğitim merkezi bulunmaktadır.( İlçenin eğitim durumu hakkında geniş bilgi için ilçenin eğitim durumu bölümüne bakınız.)

e) Gelenek ve görenekleri (inançları, batıl itikatları, ibadetleri, törenleri, büyük-küçük ilişkileri) :

Yöredeki halk inançlarından bazıları şunlardır:

1. Hıçkırmak başka bir yerde anıldığının işaretidir.

2. Sabun alıp-vermeler kişiler arasında ileride bir tatsızlık çıkmasın diye elin tersi ile verilir.

3. El taraklanmaz, uğursuzluk sayılır.

4. Ayvanın çok olması kışın çok olacağına işarettir.

5. Yemek yerken kaşığın elden düşmesi aç bir misafirin geleceğine işarettir.

6. Kırklı bebek, kırklı kadın yalnız bırakılmaz.(Al basar)

Yöredeki yaygın batıl inançlar ise şunlardır:

Çocuğu olmayan, şifa arayan, kısmet arayan ve içinde bulunduğu çıkmaz durumdan kurtulmak isteyenler evliya mezarlarını ziyaret etmekte, dualar yapmakta, kurban kesmekte, bezler bağlamakta, mumlar yakmakta, adaklar adamaktadır. Ayrıca fal, büyü, muska gibi hurafelere inanılmaktadır.

Resmi düzenlenen törenler dışında tören yapılmamaktadır. Dini gün ve geceler başta ilçe merkezindeki camii olmak üzere diğer köylerdeki camilerde kutlanmakta, bayram merasimleri ise kılınan bayram namazına müteakip bayramlaşmalar ve hediyeleşmelerle kutlanmaktadır. Küçüklerin büyüklerin ellerinden öpmesi, büyüklerin küçükleri sevmesi ve bayram harçlıklarını vermeyi ihmal etmemesi büyük-küçük ilişkilerini belirlemektedir.

f) Bölgede giyim-kuşam(günlük, folklorik, resmi):

İlçe halkının giyimi pantolon, ceket,şapka, gömlek, kazak, mont, hırka, kaban, ayakkabı, bere, kaşkol…vb. giyilen kıyafetlerden oluşmaktadır.

Yöresel kıyafetlerden örnekler

g) Ata sözleri ve deyimleri:

Yörede sıkça kullanılan ata sözleri şunlardır:

. Kapıyı korumayan köpeğe yal verilmez.

. Karga Allah rızası için manda bitlemez.

. Yumurtadan yün kırkılmaz.

. Yüz gün tavuk gibi yaşayacağına bir gün horoz gibi yaşa.

. Darı unundan baklava, incir ağacından oklava olmaz.

. Hırs gelir göz kararır, hırs gider yüz kararır.

. Öküz büyük olsunda çekmezse çekmesin.

. Gaybete yumurta pazarlığı olmaz.

. El ağzı ile yol ağzı tutulmaz.

. Köye dileneceğine evine dolan.

. Yel kayadan ne alır, vurur vurur havasını alır.

. Hanım getir bey doğursun.

. Köpek dosttur ürdüğünden belli olmaz, kadın düşmandır güldüğünden belli olmaz.

. Fare giremediği deliğe bir de sabun kabını sokar.

. Kargaya pisin ilaç demişler, gitmiş denizin ortasına bırakmış.

. Hediye atın dişine bakılmaz.

. Sabırsız keçi boynuzlu oğlak doğurur.

. Depme elin kapısını, deperler kapını.

. Sırtında yumurta şeleği yoksa dönersin bu tarafa.

Yörede sıkça kullanılan deyimler şunlardır:

· Acemi çaylak

· Davunun dibi

· Diş bilemek

· Ayağını kaydırmak

· Ödü kopmak

· Kabak tadı vermek

· Keleklik etmek (yanlış yapmak)

· Yan gelip yatmak

· Yalaoz kalmak (yalnız kalmak)

· Beke almak (sağlama almak)

· Kem-küm etmek (lafı ağızda gevelemek)

· Kabak başına patlamak(olayın başa kalması)

· Okkanın dibine gitmek

· Davun ye

· Azriil paklayasıca (Azrail canını alsın)

· Öllüğün körü

h) Mahalli oyunları ve türküleri:

Yörede oynanan oyunlar genelde karşılama türü oyunlardır,bunları şu şekilde sıralayabiliriz:

Ø Ordu’nun sokakları

Ø Ordu karşılaması

Ø Su sızıyor su

Ø Miralay

Oyunlarda kullanılan çalgılar ise şunlardır:

· bağlama

· davul

· zurna

· saz

Yörenin bilinen türküsü “Çambaşı’na Çıktım” (gelin havası) adlı eserdir.

Eser şöyledir:

Çambaşı’na çıktım anam, çıram yanmadı

Mektup saldım yare anam, mektup varmadı

Etrafıma baktım anam, kimse kalmadı

Ağlama gelinim ağlama aman, beni yolumdan eyleme

Sazaklara ev yapma anam o batar gider

Uzaklara kız verme aman o yiter gider

El kadarcık ekmeğin anam o bana yeter

Ağlama gelinim ağlama anam, beni yolumdan eyleme.

I) Masal, hikaye, efsane ve destanları:

Kabadüz Ordu İli’nin efsaneleri en bol olan ilçesidir.

En önemli efsaneleri şunlardır:

· Kerameddin(Eldirek) Camii Efsanesi

· Harami Köyü Efsanesi

· Musakırık Köyü Efsanesi

· Bayramlı Köyü Efsanesi

· Elik Keçisi Efsanesi

· Gelin Kayaları Efsanesi

i) Halkın boş zamanlarını nasıl değerlendirdikleri, günlük yaşayış ve kötü alışkanlıkları:

İlçe merkezinde oturan halk ticaret ile uğraşmaktadır. İlçeye yakın yerleşme merkezlerinde ise tarım ve hayvancılık faaliyeti icra edilmektedir. Fındıkçılık ilçenin temel geliri olduğu için yazın tarım işleri yoğunlaşmakta, kışın ise genelde erkekler kahvehanelerde, bayanlar ise evde el işi tipi nakış işleri ile uğraşmaktadırlar.

j) İlçede sağlık hizmetleri, halkın sağlık durumu,yaygın hastalıkların sebebleri ve yanlış tedavi yöntemleri:

İlçe merkezinde ve Yokuşdibi Beldesi’nde sağlık ocağı bulunmakta olup doktoru, ebesi, hemşireleri ve tüm ekipleriyle halkın hizmetinde çalışmaktadırlar. Halkın sağlık durumu genel olarak iyi durumdadır. Çocuklara düzenli olarak aşı yapılmaktadır. Genelde soğuk algınlığına yakalandıkları görülmektedir. Özellikle köylerde yeterince sağlıklarına dikkat etmemektedirler. Sağlık durumu genelde yaşlıların iyi değildir. En yaygın hastalıklar: Romatizma, kalp hastalıkları, solunum yolu hastalıkları, kronik soğuk algınlıkları görülmektedir. Hastalıklar ciddi boyutta değilse büyüklerin eski usül tedavi yöntemleri, hastalık ciddi boyutta ise sağlık ocakları ve hastanelerde tedaviye başvurdukları görülmektedir.

k) Günlük beslenme alışkanlıkları:

Yörede yetişen sebze ve meyvelere dayalı bir beslenme alışkanlıkları mevcuttur. Patates, fasulye, marul, kara lahana, mısır, elma, armut, üzüm, incir, fındık gibi besin maddelerinin yaygın olarak tüketildiği görülmektedir. Ayrıca bakkal ve manavlardan ilçede yetişmeyen ancak ihtiyaç kapsamında tüketileceği bilinen ürünlerin satın alındığı gözlenmektedir. Özellikle köylerde yeterli ve düzenli bir beslenme alışkanlığı yoktur.

l) Yol durumu, ulaşım vasıtalarının çalışma durumu:

İlçenin ulaşımı karayolu ile sağlanmaktadır. İl merkezine kadar olan 21 km.lik karayolu asfalttır. İlçe merkezi ile Çambaşı arasındaki 37 km.lik yol yine asfalttır. Köy ve mahalle yolları ise ham yoldur. İlçenin ulaşım problemi olan köyü bulunmamaktadır. Ulaşım ağır kış şartlarında aksayabilmektedir. Ulaşım genelde Kabadüz ve Yokuşdibi Belediye otobüsleri ile, bu hatlarda ve Çambaşı’na çalışan minibüslerle ve özel araçlarla sağlanmaktadır.

m) İlçenin dış dünya ile ilişkileri, uzak yörelerle ilişkileri, gurbetçilik ve beyin göçü:

İlçede tarım ürünü olarak fındık ön sırada gelmektedir. Toplanan fındıklar gerek ilçe içerisinde gerekse Ordu il merkezinde satılarak gelir sağlanmaktadır. Miras yoluyla tarım arazilerinin sürekli küçülmesi aileleri bulundukları yerden İstanbul, Denizli, Antalya, Bursa, Ankara, gibi illere göç etmek zorunda bırakmıştır. İlçede iş olanakları olmadığından gençler Ordu il merkezine ve diğer şehirlere çalışmak için gitmektedir. Ayrıca Almanya, Fransa, Avusturya, Japonya, Amerika gibi ülkelere çalışmaya ve okumaya giden vatandaşlarımız da bulunmaktadır. Türkiye’de üniversitede okuma şansı bulamayan gençler KKTC., Mısır, Almanya, Belçika, Avusturya ve Kanada vb. ülkelere giderek eğitimlerini tamamlamak eğilimindedirler.

n)Yaşama seviyesini düzeltmek için düşünce ve faaliyetler:

Halkın en önemli gelir kaynağı fındıktır. Bu nedenle gerek iklim şartları gerekse yeterince ürünün değerini alamamaları nedeniyle halkın sabit ve yeterli bir gelir kaynağı yoktur. Dolayısı ile halkın farklı arayışlara yönelmesi gerekmektedir. Bu kapsamda yetkili kurum ve kuruluşların da yönlendirmesiyle alternatif gelir kaynakları bulma yollarına gidilmektedir. Özellikle son yıllarda kivi yetiştiriciliği, arıcılık vb. alternatiflerle tek bir ürüne olan bağımlılık ortadan kaldırılmaya çalışılmaktadır.

2) İLÇEMİZDE DÜZENLENEN SOSYAL VE KÜLTÜREL FAALİYETLER:

İlçemizde her yıl düzenli olarak, imkanlar ölçüsünde gerçekleştirilen sosyal ve kültürel etkinlikler mevcuttur.

a) Çambaşı Yayla Şenlikleri:

Kabadüz’ ün Yokuşdibi Beldesi’ne bağlı Çambaşı Yaylası’nda her yıl temmuz ayı içerisinde 2 gün süren şenlikler yapılmaktadır. Bu şenlikler kapsamında yöremizin sanatsal ve kültürel faaliyetleri sergilenmekte çeşitli yarış ve müsabakalar düzenlenmekte, müzik ve eğlenceler düzenlenerek bölgemizin tanıtımı ve ekonomisine katkıda bulunulmaktadır. Ayrıca çevre illerden ve gurbetten gelen vatandaşlarımızın da katılımı ile şenlikler halkın buluşma ve kaynaşmasını sağlamaktadır. Turizm faaliyetlerinin gelişmesine de katkı sağlamaktadır.

Çambaşı Yaylasından bir görüntü.

b) Sportif etkinlikler ve turnuvalar

İlçemizde küçük olmasına rağmen imkanların el verdiği ölçüde sportif faaliyetler gerçekleştirilmektedir. İlçemizde her yıl kaymakamlık turnuvası adı altında halı saha futbol turnuvası (çevre köylerin de katılımı ile ) ve voleybol turnuvaları düzenlenmektedir.

c) Halk Eğitim Merkezinin Faaliyetleri:

İlçemizde bulunan halk eğitim merkezi her yıl çeşitli kurslar ve sergiler düzenlemektedir. Ayrıca yöre halkını aydınlatıcı sağlık ve tarımsal konularda seminerler düzenlemektedir. 2004-2005 Eğitim-Öğretim Döneminde aşağıdaki kursların açılması planlanmıştır:

Türk Halk Oyunları Kursu, Estrüman öğretimi kursu, Arıcılık kursu, bilgisayar kursu, balık ağı örücülüğü kursu, budamacı yetiştirme kursu, el sanatları-çiçekçilik kursu, biçki- dikiş kursu, ahşap boyama kursu, kumaş boyama kursu, sığır besiciliği kursu, koyunculuk kursu, peynircilik kursu, halıcılık kursu, yabancı dil(İngilizce) kursu, okuma-yazma kursu.

Bu kurslar katılım ve talepler doğrultusunda açılmaktadır.

Halk Eğitim Merkezinin düzenlediği sergi ve kurslardan bir görüntü.

d) Sosyal ve kültürel etkinlikleri geliştirme adına yapılan çalışmalar ve yapılması gerekenler:

Her şeyden önce ulaşımın düzenlenmesi, yolların iyileştirilmesi ve genişletilmesi, bölgenin tanıtımının yapılması gerekmektedir. Yörede turizmi geliştirme adına bir takım çalışmalar proje aşamasında ve siyasilerin desteğini beklemektedir. Çambaşı Yaylası’na 50 yatak kapasiteli bir otel yapımı düşünülmektedir(2005 yılı içerisinde tamamlanması hedeflenmiştir.) Ayrıca özel müteşebbisler tarafından yaylaya kayak merkezinin açılması ve kış turizminin canlandırılması düşünülmektedir.

KABADÜZ'DE EKONOMİK YAŞAM

Kabadüz halkının başlıca geçim kaynakları tarım, hayvancılık, ticaret, işçilik, memurluk, zanaatkar ve el sanatlarıdır.

İlçenin arazi yapıları fazla engebeli olmasına rağmen bölgede çeşitli ürünlerde yetiştirilebilmektedir. Kabadüz ilçesinde arazinin ekiliş durumuna göre genel dağılımı şöyledir;

Bağ- bahçe %32,5

Tarla %3,5

Ormanlık- fundalık %45

Çayır-mera %18

Tarım dışı %1

Üretimi yapılan başlıca tarım ürünleri; fındık,patates, fasulye, sebze ve meyvelerdir. Fasulye, patates, sebze ve meyveler satmak maksadından çok ailevi ihtiyaçlar için kullanılmaktadır. Fındık ise ticari amaç için üretilmektedir. Günlük tüketilen ürünler; fasulye, lahana, mısır ve buğday unu, üzüm, elma, armut vb. ürünlerdir. Söz konusu ürünler tatlılarda, reçel ve pekmez yapımlarında, turşu yapımında ve konserve yapımında kullanılır. Kışın insanlar hazırladıkları bu besinleri kullanırlar.

Kabadüz ilçesi ve köylerinde Hayvancılık gelişmiş değildir. Aileler genelde kendilerine yetecek kadar hayvan beslerler. İnek, koyun, tavuk gibi hayvanlar ön plandadır. Arıcılık ve balıkçılık yapan ailelerde bulunmaktadır.

İlçe genelinde üretilen fındıkların ilçe dışına satıldığı, kesilen ağaçların Çamsan gibi kurumlara satıldığı, üretilen meyve ve sebzelerin yerel pazarlarda satışı yapılamaya çalışılmaktadır.

Kabadüz Osmanlılar zamanında da kurşun, demir ve bakır madenlerinin arandığı ve işletildiği bir bölge idi. Yakın tarihlere kadar kurşun- çinko maden arama ve işletmeleriyle de uğraşılmışsa da, işletme sermayelerinin maden teknolojisini karşılayamaması nedeniyle bölgedeki maden çalışmaları durmuş veya çok dar sahalarda gerçekleşmiştir. Yakın bir gelecekte şirketleşme ve teknolojik imkanlara kavuşulmasıyla Kabadüz topraklarında binlerce yıldan beri var olduğu bilinen zaman zaman da bir kısmı işletilen çeşitli madenlerin yeniden çalıştırılmaları halinde bölge ekonomisine büyük çapta katkıda bulunacağına şüphe yoktur.Kabadüz bölgesinde kurulacak olan bir maden sanayi ise bu yöreyi ekonomik bakımdan kalkındıracaktır. İlçede çıkarılan madenler işlenmek üzere ilçe dışına götürülmektedir. İlçe esnafının dışarıdan halı ve çeyizlik mallar aldıkları görülmektedir. Ayrıca ilçe dışından canlı hayvan alındığı ve ilçe dışına da canlı hayvan satıldığı görülmektedir.